خمیر دهانی میرتکس 5 گرمی باریج اسانس
آفت و تبخال دو عارضهی کاملاً مجزا از یکدیگر هستند که برخی از مردم آنها را باهم اشتباه میگیرند. آفت برخلاف تبخال، واگیردار نیست و عموماً در جداره درونی گونهها و داخل لب پدیدار میشود. البته ایجاد آفت بر روی زبان و لثه نیز مرسوم است. در نقطهی مقابل، تبخال به شدت واگیردار است و ریشهی ویروسی دارد. تبخال غالباً در نواحی پیرامون لب و خارج از دهان به وجود میآید و به راحتی میتواند از فردی به فرد دیگر انتقال یابد. برخلاف تبخال، پیدا کردن منشأ آفت دهان کار دشواری است و عوامل چندگانهای میتوانند در ایجاد آفت نقش داشته باشند. به عنوان مثال خراشیدگی در مخاط دهانی به دلیل مسواک یا دندانپزشکی یا حتی تصادف میتواند باعث ایجاد آفت شود.
از دیگر عوامل اثربخش در به وجود آمدن آفت میتوان به اضطراب و استرس شدید، استعمال دخانیات، اختلال در سیستم دفاعی، مصرف خمیردندانهای حاوی سدیم لوریل سولفات و کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی در بدن اشاره نمود. در ایجاد تبخال مسائلی همچون تغییرات هورمونی، قرارگیری بیش از حد در معرض نور خورشید و باد، خستگی مفرط و اضطراب نقش مهمی دارند.
خمیر دهانی میرتکس باریج اسانس سبب کاهش مدت سوزش و طول دوره زخم آفتی مینور و درمان آفت دهان عودکننده میشود. این محصول فرموله شده به صورت خمیر دهانی و قابلیت چسبندگی به مخاط دهان را دارد.
طریقه مصرف:
پیش از آغاز مصرف ژل میرتکس باریج بایستی با استفاده از گاز استریل محل ضایعهی دهانی را به خوبی خشک کنید. سپس در 3 نوبت شامل بعد از صبحانه، ناهار و قبل از خواب، میزان مناسبی از خمیر میرتکس را بر روی محل ضایعه بگذارید و اندکی فشار دهید. تا 1 ساعت بعد از استفاده از پماد، از هرگونه خوردن و آشامیدن بپرهیزید.
موارد احتیاط:
بلافاصله پس از مصرف، درب آن را محکم ببندید و دور از نور، در دمای ۱۵ – ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری نمایید.
از قرار دادن پنبه آغشته به میرتکس روی ضایعه آفتی بیش از زمان توصیه شده خودداری نمایید.
تا یک ساعت بعد از مصرف دارو، از خوردن و آشامیدن خودداری کنید
دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
استفاده از این فرآورده در دوران بارداری و شیردهی مجاز نیست.
ترکیبات موثر:
اسانس مورد
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.