راه های محافظت از پوست خشک

برای سالم ماندن و انجام وظایف خود، پوست به آب و روغن های طبیعی نیاز دارد تا آن را نرم، لطیف و کشدار نگه دارد. بدون رطوبت و روغن، ممکن است با پوستی خشک و دهیدراته مواجه شویم.

علائم خشکی پوست از خفیف تا شدید متغیر است که ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• لکه های خارش دار یا پوسته پوسته پوست

• پوست پوسته پوسته با بافتی خشن

• ترک در پوست

• پوستی که می سوزد یا می سوزد

• پوست شل و چروکیده

• لایه برداری پوست

موارد خفیف خشکی پوست بسیار شایع است. معمولاً دلیلی برای نگرانی نیستند. گاهی اوقات، موارد جدی تر پوست خشک ممکن است نیاز به درمان پزشکی داشته باشند.

برخی از افراد بیشتر در معرض خطر خشک شدن پوست هستند که عبارتند از:

• افراد بالای 40 سال چرا که با افزایش سن، پوست آنها چربی کمتری تولید می کند.

• افرادی که پوست قهوه ای، سیاه یا روشن دارند.

• افرادی که مشاغلی دارند که به این معنی است که دستانشان زیاد در آب است، مانند پرستاران و آرایشگران.

• افرادی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند.

• افرادی که سیگار می کشند.

عوامل بسیاری می توانند باعث خشکی شوند، مانند شرایط محیطی و یا وضعیت سلامتی. مواردی که در زیر گفته میشوند، نمونه هایی بارز از آن می باشند.

• کم آبی بدن :

بدن برای انجام بسیاری از فرآیندها و عملکردهای ضروری خود از آب استفاده می کند. اگر مردم بیشتر از آب مصرفی، از ذخایر آبی بدن خود استفاده کنند، ممکن است دچار کم آبی شوند. این روی کل بدن تاثیر می گذارد و می تواند باعث دهیدراته شدن پوست شود.

یک فرد می تواند با نوشیدن آب کافی هر روزه، می تواند از کم آبی بدن جلوگیری کند.

• اگزما :

اگزما گروهی از بیماری های پوستی را توصیف می کند که باعث خارش، التهاب و خشکی پوست می شود. این بیماری ها شامل درماتیت آتوپیک، درماتیت تماسی، اگزمای دیسیدروتیک، اگزمای نومولار، درماتیت سبورئیک و درماتیت استاز می باشد.

• دیابت :

وقتی فردی دیابت دارد، بدن او نمی تواند میزان قند خون را به درستی تنظیم کند. سطح قند خون آنها ممکن است خیلی بالا یا خیلی پایین باشد. سطح بالای قند خون می تواند باعث خشکی و خارش پوست شود.

• بیماری کلیوی :

کلیه ها وظایف زیادی را انجام می دهند. یکی از آنها حذف مواد زائد و مایعات اضافی از بدن است. هنگامی که کلیه ها به درستی کار نمی کنند، بدن ممکن است نتواند تعادل مناسب مواد معدنی، مواد مغذی و آب را در خون حفظ کند. افراد مبتلا به بیماری کلیوی بیشتر از حد معمول ادرار می کنند. همه اینها میزان مایعات داخل بدن را کاهش می دهد و می تواند منجر به خشکی پوست شود.

• بی اشتهایی :

افرادی که مبتلا به اختلال خوردن بی اشتهایی هستند، مصرف غذای خود را محدود می کنند. این می تواند منجر به سوء تغذیه شود که به نوبه خود ممکن است باعث خشکی نیز پوست می شود.

• اچ‌آی‌وی HIV :

افراد مبتلا به HIV نسبت به افرادی که این ویروس را ندارند بیشتر در معرض خشکی پوست هستند. دانشمندان به منبع مورد اعتماد نشان داده اند که این ممکن است به دلایل مختلفی باشد:

1. روشی که ویروس بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد

2. فردی که به اندازه کافی غذا نمی خورد

3. یک عارضه جانبی دارویی

• برخی از داروها می توانند بر تعادل مایعات در بدن تأثیر بگذارند و منجر به خشکی پوست شوند. آنها عبارتند از:

1. دیورتیک ها

2. ملین ها

3. آنتی اسیدها

4. آنتی هیستامین ها

5. داروی فشار خون

پوست خشک معمولاً نشان دهنده یک بیماری زمینه ای نیست. اکثر موارد با خودمراقبتی یا کمک پزشکی قابل درمان هستند. در صورت عدم درمان، خشکی پوست ممکن است منجر به عوارض زیر شود:

• هنگامی که پوست خشک ترک می خورد، میکروارگانیسم های مضر مانند باکتری ها و ویروس ها می توانند وارد بدن شوند. این ممکن است منجر به عفونت شود.

• در دراز مدت، خراش های زیاد می تواند منجر به تغییرات دائمی در پوست شود، مانند تکه های ضخیم شده، خارش دائمی، تغییر رنگ

” درمان و راه حل “

افراد می توانند با استفاده از چندین روش مختلف پوست خشک را درمان کنند. بهترین گزینه درمانی به علت خشکی پوست و شدت آن بستگی دارد. بسیاری از موارد خشکی پوست با نوشیدن آب فراوان و استفاده منظم از مرطوب کننده برطرف می شود. توصیه می شود از کرم یا پماد در طول روز برای از بین بردن خشکی پوست استفاده کنید. کرم ها و پمادها نسبت به لوسیون ها موثرتر هستند.

پزشک معمولاً درمان هایی را برای افراد مبتلا به بیماری های پوستی مانند اگزما تجویز می کند. هنگامی که یک بیماری زمینه ای مانند دیابت یا بی اشتهایی باعث خشکی پوست می شود، پزشکان با فرد همکاری می کنند تا شرایط را تحت کنترل درآورند. هنگامی که خشکی پوست یکی از عوارض جانبی یک دارو باشد، معمولاً با قطع مصرف دارو از بین می رود. با این حال، افراد نباید بدون مشورت با پزشک خود، مصرف داروهای تجویزی را قطع کنند.

بطور کلی؛ افراد با پوست خشک میتوانند طبق روتین مراقبتی زیر، خشکی پوست خود را بهبود بخشند:

• پوست خود را روزانه مرطوب کنید.

مرطوب‌کننده‌ها، پمادها و کرم‌ها عملکرد سد طبیعی پوست را بهبود می‌بخشند که باعث حفظ آب می‌شود. این می تواند پوست خشک را تسکین و آبرسانی کند.مرطوب کردن هر شبه می تواند مزایای بیشتری را به همراه داشته باشد. فرد می تواند قبل از خواب به صورت خود مرطوب کننده بمالد و صبح آن را با یک پاک کننده ملایم بشویید.

مرطوب کننده های ملایم و مناسب صورت اغلب حاوی اسید هیالورونیک، سرامیدها، بلغور جو دوسر کلوئیدی میباشند. برخی از مرطوب کننده ها و سایر محصولات مراقبت از پوست حاوی عوامل خشک کننده هستند که می توانند خشکی پوست را بدتر کنند. به طور کلی، افراد باید ازمصرف محصولاتی که حاوی الکل ها، عطرها یا رنگ های مصنوعی، دی اکسان می باشند، پرهیز کنند؛ پس برای افراد با پوست خشک بسیار ضروری و حساس بوده تا از ترکیبات موجود در اقلام مصرفی خود اطمینان حاصل کنند.

” مرطوب کننده پوست خشک لایسل ”  یکی از بهترین کرم هایی است که در کنار قیمت مناسب خود ، دغدغه ی  افراد با پوست خشک را بطور کامل برطرف و  رطوبت و لطافت را به پوست بازمی گرداند.

برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند از مرطوب کننده های طبیعی مثل ژل آلوئه ورا خالص، روغن نارگیل و کره شی برای کمک به رفع خشکی پوست صورت استفاده کنند. برخی از افراد با انواع پوست معمولی، چرب یا مختلط ممکن است پس از استفاده از این محصولات دچار جوش شوند.

• از پاک کننده ملایم استفاده کنید.

صابون هایی که حاوی عطر، رنگ و سایر مواد شیمیایی هستند، می توانند پوست را تحریک کرده و خشک کنند. مواد زیر جزو مواردی بوده که باید برای جلوگیری از خشکی پوست، از مصرف آنها در محصولات پوستی اجتناب کرد :

• سدیم لوریل سولفات (SLS)

• آنهایی که از روغن معدنی مشتق می شوند، از جمله نفت و پارافین

• پارابن ها

• دی اتانول آمین (DEA)

• مونو اتانول آمین (MEA)

• تری اتانول آمین (TEA)

• برای از بین بردن خشکی اضافی پوست، لایه برداری کنید.

پوست به طور مداوم سلول های جدید می سازد و سلول های قدیمی را می ریزد. هنگامی که سلول های مرده پوست روی سطح گیر می کنند، افراد ممکن است متوجه لکه های خشک و منافذ مسدود شوند، پس در این شرایط لایه برداری به حذف سلول های مرده پوست کمک کرده و می تواند لکه های خشک را کاهش داده و بافت کلی پوست را بهبود بخشد. لایه بردارها می توانند مکانیکی یا شیمیایی باشند.

لایه بردارهای مکانیکی عبارتند از:

• برس های پاک کننده

• دستمال های لایه بردار

• اسکراب های صورت

این نوع لایه برداری با حذف فیزیکی سلول های مرده از سطح پوست عمل می کند.

لایه بردارهای شیمیایی اگرچه خشن به نظر می رسند، بسیاری از مردم لایه آن ها را جایگزین ملایمی برای لایه بردارهای مکانیکی می دانند. این لایه بردارها شامل آلفا هیدروکسی اسیدها (AHAs) و بتا هیدروکسی اسیدها (BHAs) هستند.

AHA ها سلول های مرده روی سطح پوست را حل می کنند، در حالی که BHA ها به لایه های عمیق تر پوست نفوذ می کنند تا سلول های مرده را از منافذ پاک کنند. هر دو AHA ها و BHA ها گردش سلولی را افزایش می دهند که به نرمی و لطافت پوست کمک می کند.

” کرم لایه بردار قوی حاوی 50% اوره آردن آتوپیا ” از محصولاتی است که ضمن لایه برداری مناسب و اصولی، رطوبت و نرمی پوست را نیز حفظ میکند.

افراد می توانند از لایه بردارهای مکانیکی و شیمیایی به تنهایی یا به صورت ترکیبی استفاده کنند. اثرات ترکیب یک لایه بردار شیمیایی حاوی AHA با لایه برداری مکانیکی نسبت به لایه برداری شیمیایی به تنهایی منجر به بهبود قابل توجهی در هیدراتاسیون و خاصیت ارتجاعی پوست می شود.

با این حال، توجه به این نکته ضروری است که استفاده بیش از حد از این محصولات می تواند خشکی پوست را بدتر کند. افرادی که برای اولین بار از لایه بردار استفاده می کنند باید آن را روی ناحیه کوچکی از صورت خود آزمایش کنند و قبل از استفاده گسترده تر، چند روز منتظر بمانند تا ببینند پوستشان چگونه واکنش نشان می دهد.

• اصلاح عادات حمام کردن :

بهتر است هنگام حمام کردن یا شستن صورت از آب گرم و نه داغ استفاده کنید زیرا آب داغ می تواند چربی طبیعی پوست را از بین ببرد. صرف کردن زمان زیادی در آب، می تواند سبوم را از پوست پاک کند و پس از حمام کردن یا شستن صورت، افراد باید فوراً از مرطوب کننده استفاده کنند تا رطوبت را حفظ کند.

• استفاده از دارو طبق دستور پزشک :

پزشک متخصص پوست ممکن است پماد یا کرم موضعی را برای افرادی که دارای بیماری های پوستی هستند یا افرادی که پوست کم آب دارند که به درمان های معمولی پاسخ نمی دهد، تجویز کند. نوع دارو بسته به علت خشکی پوست متفاوت است. داروها معمولاً حاوی هیدروکورتیزون هستند، یک استروئید که به هیدراته نگه داشتن پوست کمک می کند.

شاید در قدم اول، بهترین راهکار برای درمان پوست خشک، جلوگیری از ابتلا به آن باشد. همانطور که در این مقاله گفته شد، با افزایش سن پوست چربی کمتری ترشح کرده و به سمت خشکی می رود. به وسیله ی راهکارها و مراقب های پوستی صحیح گفته شده که جزو روتین زندگی شما می شوند میتوان پوست را تا حد زیادی شاداب و لطیف حفظ کرد.

افراد می توانند از نکات زیر برای درمان یا جلوگیری از خشکی پوست صورت خود استفاده کنند:

• شستن روزانه صورت با یک شوینده ملایم

• استفاده از ضد آفتاب هر روز

• استفاده از مرطوب کننده بعد از حمام یا شستن صورت

• هنگام شستن صورت و حمام کردن از آب گرم و نه داغ استفاده کنید

• هیدراته ماندن با نوشیدن آب زیاد

• محدود کردن مصرف کافئین

• محدود کردن زمان ماندن زیر نور مستقیم خورشید

• اجتناب از برنزه شدن مصنوعی

• در صورت لزوم، سیگار را ترک کنید.

تیم بایادارو از همراهی شما در مطالعه ی این مقاله کمال تشکر را دارد.

منابع:

What causes patches of dry skin